Τουρίστας στο Μπουένος Άιρες

Κεντρική πλατεία Δημαρχείου, Σπάρτη, Λακωνία, 26/5/'018

Ξένε σ' ευχαριστώ
που επέλεξες εμένα να ρωτήσεις
για τα κοντινά αξιοθέατα της σπουδαίας τούτης πόλης
που είναι η πιο όμορφη ασφαλώς
μες στην απέραντη
τη χώρα μας του Νότου
προθύμως να σε πληροφορήσω για αυτά
ανασύροντας τα από τη μνήμη μου
όπως ήταν κοντά 30 χρόνια πριν
τότε που έχασα το φως μου
μάθε λοιπόν ότι στην περιοχή αυτή
των γύρω τετραγώνων
αυτό που αξίζει για να δεις
πρώτα και πέρα και πάνω
και ίσως μόνο απ' όλα:
τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Μιγκέλ Κανέ
στην οδό Κάρλος Κάλβο
εκτός απ' τους μυριάδες τόμους
που θα βρεις εκεί με τα βιβλία
τις εγκυκλοπαίδειες, τους άτλαντες, τους χάρτες
τη γνώση και την αίσθηση το κόσμου όλου
ως έχει αποδοθεί στη μεγαλόπρεπη Ισπανική τη γλώσσα
μα πιο πολύ εκεί για να ψάξεις
να αναζητήσεις για να βρεις
κάτι όπου δε γνωρίζουνε πολλοί
στο δεύτερο διάδρομο
μετά την αίθουσα αναμονής
μπαίνοντας δεξιά, μετά από λίγα μέτρα
είναι στον τοίχο κρεμασμένος
ένας καθρέπτης παλαιότατος
που έχει θαμπώσει το γυαλί
κι έχει κάπως ξεφτίσει η κορνίζα
άμα κοιτάξεις σ΄αυτόν προσεκτικά
εκτός από το είδωλό σου
που είναι ο εαυτός σου μέσα στον καθρέπτη
που βλέπει το είδωλό του που είσαι εσύ
αν με προσήλωση λοιπόν
κοιτάξεις μέσα εκεί
όλα όσα υπάρχουνε στην πλάση
μα και τα ανύπαρκτα θα αντικρίσεις...
αν θέλεις ύστερα από μέρες
να περάσεις πάλι από δω
για να μου πεις τις εντυπώσεις σου
να ξέρεις κάθε απόγευμα
εγώ εδώ πέρα κάθομαι
σε τούτο το πεζούλι
ακουμπισμένος στο μπαστούνι μου
μέχρι που δύει ο ήλιος
γεγονός που αφαλώς δεν το αντιλαμβάνομαι
από το φως που πέφτει
μα από τη θερμοκρασία που ελαττώνεται
κι από το απαλό χέρι της ανηψιάς μου
που έρχεται να με οδηγήσει
πίσω στο σπίτι μας
κι εκεί μετά το δείπνο
για μια περίπου ώρα
μου διαβάζει σε αντάλλαγμα
για τα μαθήματα ξένων γλωσσών
εδώ και χρόνια που της κάνω
ξέρεις άρα άμα επιθυμήσεις
πού μπορείς να με βρεις...
τ΄όνομά μου ρωτάς;
Χόρχε Λουίς.

Ορόσημα

Ψέφτικα ορόσημα
καμπές του χρόνου δηλαδή που σημαδεύουν όπως
προθεσμίες που όμως ποτέ δεν εκπληρώνονται
γύρω από την οριστική κατάπαφση
έξεων νοσηρών
και βλαβερών συνηθειών έως και μοιραίων
ή αντιστρόφως για την έναφση
τακτικών επωφελών
για την υγεία και τη διάθεση του ανθρώπου
συμπίπτουνε με ημερομηνίες
που κάτι ιδιαίτερο σημαίνουν
όπως την πρώτη της βδομάδας μέρα
του μήνα ή του χρόνου
γενέθλια, επετείους διάφορες
οπότε και θα μπουν μπροστά
ή θα έχουν ολοκληρωθεί
κείνες οι παλιές οι εκκρεμότητες
τα μερεμέτια του σπιτιού
οι καθαριότητες, οι αρχειοθετήσεις
η απώλεια των περιττών κιλών
η ολοκλήρωση μισών
είτε μηδέποτε αρχινισμένων έργων
κι ακόμα χόμπυ διάφορα
σεμινάρια, μαθήματα, μια δύο ξένες γλώσσες
συλλόγων δραστηριότητες και διαδικασίες
αλλά και τα ταξίδια τα επιθυμητά
σε τόπους και προορισμούς
πού 'χουν λαχταρηθεί
άλλους κοντά, άλλους μακριά
όλο μετακυλίονται και μετατίθενται
ή ακυρώνονται - τάχα προσωρινά
πάλι και πάλι, ... τίποτα
τίποτα σχεδόν στο τέλος γίνεται
μέχρι που καταλαβαίνεις μεγαλώνοντας
πως όλα τούτα τα ορόσημα
άλλο δεν έκαναν κι αφτά
παρά με τον τρόπο τον δικό τους να μετρούν
το χρόνο που περνούσε
κάθε αναβολή, κάθε ματαίωση
μέρα τη μέρα, βδομάδα τη βδομάδα
μήνα το μήνα, εποχή την εποχή
χρόνο το χρόνο, δεκαετία τη δεκαετία
σε όσην τελοσπάντων έλαχε
καθεμιανού ζωή.

Βίκινγκ

Άντρας γερός, ψηλόκορμος
σαν κάστρο σιδερωμαλέος
μ' έντονη μυική ανάπτυξη
και σπάνια γιγαντοδομή
ακόμα πριν τη μέση ηλικία
στην πιο μεγάλη του αρσενική ακμή
δασύτριχος με μια μακρύτατη
πυρόξανθη γενειάδα
και μάτια καταγάλανα
όπως του καθαρού ουρανού
μια μέρα του χειμώνα
που κάνει κρύο τρομερό
κι ας έχει μια λαμπρότατη ηλιακάδα
έχει πετσιά, θωρακισμούς και εξαρτήματα
σ' όλον του τον κορμό για προστασία
των κατασημαδεμένων όμως του μελών
από κοψίματα βαθειά, χτυπήματα σφοδρά
και αμυχές και μώλωπες μονίμους
ενθύμια τόσων αμέτρητων μαχών και συμπλοκών
στις οποίες μέρος έχει από νέος λάβει
επιζών παρά τους τραυματισμούς
αυτός που έχει πάρει τη ζωή
ανδρών εκατοντάδων
στρατιώτες, αξιωματικοί, μέλη του κλήρου, άρχοντες
και μες στην αντάρα του πολέμου δυστυχώς
ακόμα και ανήλικοι ή έως και γυναίκες
απ' τη λεπίδα του έχουν πέσει
στο ένα χέρι κρατά την ξύλινη ασπίδα του
έχει στο ζωνάρι του ζωσμένα αρμαθιά
τα δαχτυλίδια, τούφες γένεια και μαλλιά πλεγμένα
ή ακόμα δάχτυλα ταριχευμένα
από αντιπάλους του επιφανείς
οπού βαστά εκεί για γούρι
και στ' άλλο χέρι το πιστό του, κοφτερό
ατσάλινο τσεκούρι.

Στην οδό Μάρκου Μουσούρου, ο ευρών αμειφθήσεται

Οδηγούσα στη μεγάλη οδό

την παρακείμενη του μακρού περιβόλου

του ιστορικού, πρώτου κοιμητηρίου της πόλεως

ώρα ήταν εσπερινή

λίγο μετά του ηλίου το γέρμα

είδα σε κάποιο σημείο εκεί

άνδρα μεσήλικο

να σκύβει στο έδαφος

προς κάτι που γυάλιζε

και να μαζεύει

ως ο καθένας οφείλει

πεσμένο ένα κέρμα.

Επέκεινα

Λυπούμαι, μα την αλήθεια

αλλά και δεν καταννοώ

όσους πιστεύουν πως Μετά

υπάρχει μόνο το Μεγάλο Τίποτα

εγώ παρηγορούμαι με την σκέψη

διότι καλά γνωρίζω

πως θα τους βρω πάλι όλους Εκεί

τους θείους και τις θείες

την αγαπημένη μου γιαγιά

το μεγάλο μου ξάδερφο

το συμμαθητή μου το Βασίλη

το συνάδελφο το Γιώργο

τον κύριο Τάκη

και τον κύριο - επίσης  Γιώργο - απ' το μπαρ

το Βαγγέλη από το φυσιολατρικό σύλλογο

τον Παναγιώτη το "γιατρό" από το ένα χωριό

την Αρετή απ' τ' άλλο

την καλή Κριστιάννε

και άλλους πολλούς

θ' ανταμώσω ξανά με τη μάνα μου

και θα γνωρίσω -επιτέλους- τον πατέρα μου.

Πλατεία Βικτωρίας

Ώρα πρωινή πολύ κι ολοκληρώνεται

το βάδισμα δεκαπέντε λεπτών περίπου

από το σπίτι ως εδώ

στην ιστορική πλατεία

που κρύβει από κάτω της

τον υπόγειο σταθμό του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου

που χρησιμοποιώ ως μέσον

για μεταφορά στην εργασία μου

πώς έχει αλλάξει το μέρος τούτο δω

και πόσο έχει εκπέσει

παντού βρωμιά, σκουπίδια

μυρωδιά ούρων στις γωνίες

χρώματα και μουτζούρες λερώνουν τις προσόψεις των κτιρίων

και τις βιτρίνες των τόσο πολλών

άδειων καταστημάτων

και γύρω πλήθος άνθρωποι άπρακτοι

την ώρα τους σκοτώνουν

μην έχοντας άλλο τί κάνουν

κυνηγημένοι έχουν φύγει

από τις μακρινές πατρίδες τους

και ήρθαν ως εδώ για μια καλύτερη ίσως τύχη

αλλά πού; - εύκολο μήπως είναι;

άσε που κάτι εγχώρια καθάρματα

τους δημιουργούν προβλήματα

δρώντας υπέρ του έθνους

(αν είναι δυνατόν;)

ή - χειρότερα ακόμα - επικαλούμενοι

Κύριε το όνομα Σου

καθώς και... - τόσο νωρίς δεν έχουν πάει

ακόμα να καταλαγιάσουν

κάμποσα εξωτικά παιδιά της νύχτας

τζάνκις και ντήλερς

πόρνες, τραβεστί

Έτσι, μέσα σ' αυτόν τον ορυμαγδό

παράξενος πόσο φαντάζει ο ήχος

που έρχεται από το γωνιακό μανάβικο

όπου ο μεσήλικος οπωροπώλης

καφάσια ξεφορτώνει με το ημιφορτηγό

και ταξινομεί τα φρούτα στα τελάρα

και από μέσα σε ένταση διακριτική

ακούγεται η άψογη εκτέλεση

σύνθεσης κλασσικής από ορχήστρα

και κάθε τόσο ξεχωρίζει ένα δεξιοτεχνικό

σόλο του βιολιστή.