Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Όλα κοντά


Το να μένεις στο κέντρο της πόλης
έχει ασφαλώς κάποια προνόμια
κύριο από αυτά είναι όπως λεν όλοι
πως έχεις τα πάντα "μέσα στα πόδια σου"
πάει να πει δηλαδή
πως κοντά γύρω είναι όλα
το ξέρω καλά διότι βλέπεις
τυγχάνω γέννημα θρέμμα
θυμάμαι ας πούμε
στον καιρό της νεότητος
ότι δεν πήγαινα ποτέ
σε άλλη γειτονιά
αφού οι φίλοι και γνωστοί
στο κέντρο έρχονταν πάντα
όπου οι επιλογές για διασκέδαση
και αναψυχή ήταν τόσες πολλές
πόσα γύρω που είχε!
ααα!... ο καιρός  της νεότητος!...
ααα! οι αναψυχές και οι διασκεδάσεις...
μα περνούσαν τα χρόνια μετά
και βούλιαζα εγώ
βυθίζομουν εντός μου
μέχρι που είπα μια στιγμή πως
"φτάνει πια, δεν είμαι ο εαυτός μου"
κάτι πρέπει να κάνω
και μετά από ψάξιμο
παρατεταμένο και προσεκτικό
βρήκα έναν όμιλο φυσιολατρικό
που ήταν κι αυτός κοντά πολύ
ούτε περπάτημα δέκα λεπτών
κι έλαβα εκεί εκπαίδευση ειδική
που σε καθιστά ικανό να
μπορείς να επισκέπτεσαι
σημεία της φύσης απάτητα μπορεί
ή εν πάσει περιπτώσει απροσπέλαστα
από κοινούς ανθρώπους και
ενθουσιάστηκα πολύ με αυτές
τις νέου τύπου δραστηριότητες μου
καθώς και με τους φιλικούς κι ενθουσιώδεις
καινούριους μου εκεί συντρόφους
και είπα βρήκα πια το δρόμο,
βρήκα τον τρόπο να περισώσω
πριν είναι αργά το κορμί και το μυαλό
μα αλίμονο, γρήγορα πολύ βαρέθηκα
και άρχισα πάλι τις παλιές
γνώριμες δραστηριότητες
αυτές που λειώνουν το κορμί
και που τσακίζουν το μυαλό
κι έφτασα έτσι ως τα τώρα
και τόσο που άντεξα απορώ
κι ήρθα που λέμε στο Αμήν
και λίγο πριν
επιχείρησα μια τελευταία
προσπάθεια απονενοημένη
(σκέφτηκα "τί άλλο μένει;")
κι έτσι εδώ λίγο καιρό
πάω σχεδόν καθημερινά τα απογεύματα
στην ομάδα αλληλοϋποστήριξης
αυτών που έχουν ξεκινήσει
προσπάθεια απεξάρτησης
και -κοίτα πώς καμμιά φορά τα φέρνει-
η αίθουσα των συγκεντρώσεων
είναι κι αυτή κοντά
μάλιστα εν σχέσει με το μέρος
που προηγουμένως αναφέραμε
μόλις στο διαγώνιο τετράγωνο
απ' την απέναντι μεριά
της λεωφόρου.


Δεν υπάρχουν σχόλια: