Το πρώτο τσιγάρο

Αγαπητοί επισκέπτες, αναγνώστες και φίλοι, το ιστολόγιο εύχεται "καλή χρονιά και καλή επιτυχία".

Την περίοδο αυτή, λόγω ιδιαίτερα παρατεταμένης έλλειψης εμπνεύσεως και συγγραφικής δυστοκίας (τί λες ρε ρεντίκολο; δε ντρέπεσαι καθόλου;) και πολύ μεγαλυτέρας του έως τώρα συνήθους και σε βαθμό νοσηρό πλέον οκνηρίας (τώρα μάλιστα, τώρα μιλάς σωστά), δημοσιεύονται ορισμένα κείμενα "χαμένα" ή "αποκηρυγμένα"(βρε αθεόφοβε,  ποιός νομίζεις ότι είσαι που έχεις και "χαμένα" ή "αποκηρυγμένα" κείμενα, τρομάρα σου;), ευχαριστούμε για την καταννόηση.

Καλή ανάγνωση.

Το πρώτο τσιγάρο

                       

Όλη κι όλη εφηβεία

δέκα ρουφηξιές στη σούμα

και το φούμαρα το πρώτο

κάτου από μια καμινάδα

μία μέρα με λιακάδα.

Ήτανε καλοκαιράκι

πάει το πρώτο τσιγαράκι

πάνου σε ένα παπόρι

που ετράβαγε για Νάξο

- το θυμάμαι σαν και τώρα -

«Άσσος» ήτανε η μάρκα

το πακέτο «Παπαστράτο».

Είχα κιόλας μεγαλώσει

είκοσι χρονώ γεμάτα

και το πήρα απ’ της παρέας

μια κοπέλλα ομορφομάτα.

Από τότε ίσαμε τώρα

εγεμίσαμε ντουμάνια

αναρίθμητα τσιγάρα

εμαυρίσαν τα νταβάνια.

Εις ανάμνησιν τ’ανάβω

και ανάμνησιν θα πάρω

σαν θα φύγω κάποια μέρα
πάει και τούτο το τσιγάρο.